عزالدین تنها فرزند آقا ذبیح الله ابطحی در تیرماه 1301 شمسی در عراق (سلطان آباد) در کوچه نقاشها متولد شد . کوچه نقاشها در انتهای کوچه کربلایی محمد آقا قرار دارد و با آن تقاطع است کوچه کربلایی محمد آقا از ضلع رشقی باغ ملی (میدان شهدا) و نزدیکی خیابان ملک (شهید رجایی) آغاز شده و تا اول کوچه باغها امتداد دارد .
بنابراین کوچه نقاشها در انتهای کوچه کربلایی محمد آقا و ابتدای کوچه باغها و نزدیکی جو بالا (جوی بالا) واقع شده و آن را می توان هم جز محله منق آباد و هم جز محله عباس آباد بشمار آورد.
این کوچه به جهت آنکه خانه ی آقا ذبیح الله ابطحی و برادرش آقا اسدالله ابطحی و خانه آقا شیخ محمد ابن جلال سه نقاش مشهور فرش در مجاورت یکدیگر ، در آن قرار داشت ، به کوچه نقاشها معروف بود که بعدا نام آن به کوچه ابطحی تغییر یافت .
عزالدین به سن هفت سالگی در سال 1308 شمسی در کلاس اول ابتدایی مدرسه دولتی توفیق عراق مشغول تحصیل شد . که مدیر آن محمود ملک زاده و معلم کلاس اول محمد رضا فرشید بود.
عزالدین در سال 1314 شمسی در مدرسه دولتی توفیق ، به اخذ تصدیق شش ساله ابتدایی موفق شد و با تشکیل دبیرستان پهلوی در آن به تحصیل دوره اول متوسطه پرداخت و پس از سه سال گواهی نامه سیکل اول متوسطه را در سال 1317 شمسی بدست آورد .
سپس در همان سال برای تحصیل در سیکل دوم وارد دبیرستان صمصامیه شد ،که مدیریت آن به عهده حمید داوران بود و دبیران برجسته آن زمان اراک از جمله آقا حسن فرید هزاوه ای ، شیخ علی نخستین ، ابراهیم دهگان (پدر تاریخ اراک) ، هدایت الله قاطان و بروخیم در آن تدریس می کردند.
در سال 1319 شمسی عزالدین با معدل بالا گواهی دیپلم پنجم متوسطه رااز دبیرستان صمصامیه دریافت کرد .در این دو سال نکته جالب و به یاد ماندنی برای عزالدین ، شخصیت والای آقا حسن فرید هزاوه ای و وسعت دانش ریاضی وی و اصرار و تلاش او در تعلیم ریاضیات به محصلان بود.
چون در اراک سال ششم متوسطه (رشته طبیعی) دایر نشده بود ، به ناچار عزالدین به شهر همدان عزیمت کرد و سال ششم طبیعی را در دبیرستان پهلوی همدان طی کرد و بین چهل نفر محصلان آن کلاس ، به لحاظ تحصیل نمرات بالا خصوصا در زبان فرانسه و ریاضیات حائز رتبه اول گردید و موفق به اخذ مدال علمی شد .
عزالین در شهریور ماه 1321 شمسی باشرکت در کنکور دانشکده پزشکی تهران و پذیرفته در آن ، به تحصیل در این دانشکده پرداخت .در آن هنگام رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه تهران یکی از پزشکان برجسته فرانسوی به نام پرفسور ((شارل ابرلین )) بود ، که قبل از آن استادی کرسی آسیب شناسی دانشکده پزشکی استراسبورگ ((فرانسه)) را به عهده داشت.
در دانشکده پزشکی تهران آموزش به عهده عده ای استاد فرانسوی و عده ای استاد ایرانی از پزشکان تحصیل کرده فرانسه از جمله پرفسور یحیی عدل (متخصص جراحی ) ، دکترصادق پیروز عزیزی(متخصص بیماریهای داخلی ) ، دکتر علی وکیلی (متخصص بیماریهای داخلی ) ، دکتر امیر علم ،دکتر وارطان ، دکتر مصطفی حبیبی گلپایگانی (متخصص آسیب شناسی ) ، پرفسور شمس (متخصص چشم پزشکی ) ، دکتر نصرت الله باستان (متخصص چشم پزشکی ) ،دکتر محمد علی ملکی (متخصص بیماریهای پوست ) ، دکتر شرقی (متخصص بیماریهای پوست ) ف دکتر منوچهر اقبال (متخصص بیماریهای عفونی ) بود .
عزالدین دوره شش ساله دانشکده پزشکی را با موفقیت طی کرد و در سال 1327 شمسی موفق به اخذ دره دکتری پزشکی شد .او جزو شاگردان برجسته کلاسهای پزشکی به شمار می رفتع و هوش فوق العاده و قدرت فراگیری او موجب تحسین و شگفتی استادان می شده و آینده ای درخشان برای او پیش بینی می کردند.
دکتر ابطحی نخستین مطب خود را به سال 1328 شمسی در خیابان حصار (پاسداران) دایر کرد و در آن موقع ویزیت او برای هر بیمار مبلغ یک تومان (ده ریال ) بود.
پس از دو سال ، در سال 1330 شمسی محل مطب خود را تغییر داد و به طبقه دوم پاساژ جدید الاحداث اوایل خیابان عباس آباد منتقل نمود. در همین سال در بهداری اراک استخدام شد و صبح ها در درمانگاه بهداری و بعداز ظهرها در مطب به کار پزشکی و درمان می پرداخت .
در سال 1336 شمسی در انتهای خیابان عباس اباد ، خانه ای برای سکونت بنا نمود و قسمتی از آن را به مطب اختصاص داده و از آن تاریخ تاکنون در این محل به کار اشتغال دارد .دکتر ابطحی همانطور که استادانش به درستی حدس زده بودند، از نخستین سال طبابت از پزشکان طراز اول اراک شناخته شده ، و در تشخیص بیماریهای داخلی و بیماریهای بومی شایع در اراک دارای قدرت شگفت اور استثنایی است و اکثر خانواده های اراکی مرهون خدمات پزشکی و درمانی او می باشد .
به اقتضای انسانیت و صداقتی که در وجود اوست ، بین بیماران تفاوت نمی گذارد و مریض را هر کس که هست ، بیماری می داند که باید تلاش و استعداد درخشان خود را برای تشخیص و معالجه بیماری او بکار برد و عامه مردم که این مطلب را دریافته اند به شدت به وی علاقه مند می باشند و پاس اورا نگاه می دارند ، بطوریکه کمتر کسی بین مردم اراک محبوبیت دکتر عزالدین را دارا می باشد.
وی خصلتهای انسانی پدر عارف و بزرگوارش آقا ذبیح الله را به ارث برده و از آغاز جوانی به ثروت و مقام مطلقا اعتنا نداشته و وجودش را وقف خدمت به مردم زادگاهش و تربیت فرزندانش نموده است . دکتر عزالدین ابطحی در سال 1331 شمسی با خانم قدس اعظم ذییحی( فرزند ذبیح الله ذبیحی از بازرگانان فرش اراک ) ازدواج کرده و فرزندان شایسته این دو ، چهار پسر بود به نام های :
1-دکتر مسعود رضا ابطحی : که نظیر پدرش ، پس از گرفتن دکترای پزشکی بلافاصله به اراک مراجعت کرده و از پزشکان این شهر است .
2-مهندس همایون ابطحی : فارغ التحصیل رشته مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف (تهران)و فوق لیسانس سیستمهای کنترل ، از کالج سلطنتی انگلستان .
3-مهندس منوچهر ابطحی : فارغ التحصیل دانشکده نفت (آبادان) و دکتری خود را از کشور نروژدریافت کرده است .
4- مهندس شهریار ابطحی : فارغ التحصیل رشته متالوژی (فلز شناسی) دانشگاه صنعتی شریف ، و دکتر ی خودرا در زمینه متالوژی از کشور نروژ دریافت کرده است . (واعظ زاده ، 1374 ، 136تا146)
|